Τζούρος Υψηλάντης  Τετάρτη, 28 Σεπ '16

​

Τα τελευταία χρόνια που ο κρατισμός γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι δημιούργησε πολλά προβλήματα στην Ελλάδα, βλέπω συχνά, ανθρώπους που συνήθως δεν ξέρουν οικονομικά, να στρέφονται συνέχεια κατά του ΕΣΠΑ, δηλαδή των κρατικών ενισχύσεων, χωρίς να ξέρουν ότι οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες των ημερών μας έχουν λάβει κρατική ενίσχυση σε κάποιο στάδιο της πορείας τους. 

Τρανό παράδειγμα η Google, η Yahoo, η Apple, αλλά και άλλες πολύ μεγάλες εταιρείες που πήραν κρατική ενίσχυση στο στάδιο της έρευνας, αλλά και αρκετές φορές έπειτα στο στάδιο της δημιουργίας προϊόντος ή ακόμη και στο στάδιο της επέκτασης.

Το 1994, μερικά από τα πρώτα εργαλεία αναζήτησης του διαδικτύου ξεκίνησαν να δημιουργούνται. Δύο φοιτητές του Στάνφορντ που ξεκίνησαν το Yahoo!, δημιούργησαν ένα "πίνακα περιεχομένων" για τις τοποθεσίες του διαδικτύου. Άλλες πρώιμες μηχανές αναζήτησης προέκυψαν, όπως οι Lycos και WebCrawler, που άρχισαν αυτόματα να δημιουργούν ευρετήριο ιστοσελίδων, με επίκεντρο τις τεχνικές λέξεων-κλειδίων που βασίζονται στην κατάταξη των αποτελεσμάτων αναζήτησης.

Περίπου την ίδια εποχή, ένας από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές χρηματοδοτήθηκε από το National Science Foundation στις ΗΠΑ που υποστήριξε το έργο για το διαδίκτυο που αυτός έκανε  στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Ο φοιτητής ήταν ο Larry Page.

Ο Page αποκάλυψε τις ελλείψεις, αν μπορώ τις πω έτσι, στην κατάταξη της ιστοσελίδας. 

Εξελικτικό άλμα του ήταν να αναγνωρίσει ότι η πράξη της σύνδεσης από τη μία σελίδα στην άλλη απαιτεί συνειδητή προσπάθεια, η οποία με τη σειρά της ήταν απόδειξη της ανθρώπινης κρίσης για τον προορισμό του συνδέσμου. Σε ατομικό επίπεδο, κάθε σύνδεσμος ήταν ένα απλό, αλλά αποτελεσματικό εργαλείο. Αλλά συλλογικά, εκατομμύρια από αυτούς τους συνδέσμους παρέχουν ένα εργαλείο διάκρισης για την φυσική επιλογή των αποτελεσμάτων αναζήτησης.

Πρόταση μου λοιπόν, όσοι κρίνουν τις κρατικές ενισχύσεις ως μοντέλο κρατιστικό, να προτείνουν ένα τρόπο που θα βοηθήσει να υπερβεί ο φτωχός τη δυνατότητα του να επιχειρήσει ή να σπουδάσει, αφού χρήματα δεν έχει, αλλά μπορεί να έχει μια ιδέα εκατομμυρίων ή να στάζουν τα μάτια του αίμα από το διάβασμα ή να γεννήθηκε με εξαιρετικό μυαλό.

Ο φιλελευθερισμός δεν αναφέρεται σε πλούσιους μόνο, ούτε σε επιχειρήσεις χωρίς να υπάρχει κράτος. 

Αντίθετα, το κράτος είναι εποπτικό και δημιουργεί δυνατότητες για όλους τους πολίτες τους, ώστε να έχει ίσες ευκαιρίες βάσει της αξίας του. Προφανώς, οι δυνατότητες αυτές δημιουργούνται με τον τρόπο που είναι διαρθρωμένη η οικονομική δραστηριότητα.

Ένας κόσμος γεμάτος στατικότητα που όσοι γεννήθηκαν πλούσιοι θα έχουν ΜΟΝΙΜΑ την ΙΔΙΑ θέση στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι, μάλλον θα είναι ένας κόσμος αφόρητα άδικος και βαρετός, ενώ εμφανώς θα ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος της κοινωνικής έκρηξης, εξαιτίας αυτής της ολοένα και μεγαλύτερης στατικότητας στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι.

​

Πηγή: marketnews.gr